Cultuursmakers

Huldenberg

Kreta en Santorini, mythe en werkelijkheid

Kreta en Santorini, mythe en werkelijkheid door Jean-Pierre Demarsin...

Datum: 16/03/2018 tot 01/01/1970
Uur: 19:30
Uur van samenkomst: 19:00
Deuren open: 19:00
Plaats: Ten Wijngaerd - Donkerstraat 1 - NEERIJSE
Adres: Donkerstraat 1, 3040 Neerijse
Prijs leden: 5
Prijs niet-leden: 6
Type: Reportage of lezing

De Griekse mythologie getuigt van grote vindingrijkheid en verbeeldingskracht. Familie-intriges, triomfen en nederlagen van de vele personages zijn met zoveel details weergegeven dat ze geschiedkundige verhalen lijken te zijn. Zeus werd op Kreta geboren, in een grot van het Idagebergte. In het geheim groeide hij er op tot man. Deze heerser van de Olympos wordt veelal getypeerd als geweldenaar en als groot verleider. Vermomd als een witte stier ontvoerde hij Europa, een Fenicische koningsdochter. Hij zwom met haar naar Kreta en nam haar tot gemalin. Hun zoon Minos werd koning van het eiland. Hij liet Daidalos een paleis ontwerpen. Het ondergrondse labyrinth was de verblijfplaats van de Minotauros. Theseus kon het monster doden dank zij de draad van Ariadne. De mythologie zal ongetwijfeld sporen dragen van gebeurtenissen die zich zeer vroeg in de geschiedenis hebben afgespeeld. De ontdekking van het paleis te Knossos in het begin van de 20ste eeuw heeft de mythe dichter bij de werkelijkheid gebracht.
De rest van de geschiedenis van Kreta was minder roemrijk. Vreemde overheersers brachten soms welvaart en rijkdom, maar ook vernieling en veel slachtoffers mede door het verbeten verzet van vrijheidsstrijders. Grieken, Romeinen, Moren, Byzantijnen, Venetianen, Turken en Duitsers: ze lieten er allemaal hun sporen na. En ook Paulus kwam op Kreta terecht en bracht de kerstening aan de gang. Het eerste deel is een verkenning van Kreta met de geschiedenis als rode draad.

In het tweede deel gaat onze aandacht naar de natuur, het cultureel erfgoed en de hedendaagse samenleving. Na zes reizen van elk veertien dagen pogen we er een kleurrijk beeld van te geven. Kreta is lang en smal: de 260 km van oost naar west is zeker geen rit om in één dag te doen! Het landschap wordt bepaald door een aantal belangrijke bergketens. Het Ida- en het Diktigebergte met hun vele grotten betwisten elkaar de geboorteplaats van Zeus. De Witte Bergen in het zuidwesten hebben de hoogste toppen en de diepste ravijnen. Het gebied met de Samariakloof is beschermd als Nationaal Park.
Slechts een vierde van het land is geschikt voor landbouw. Kreta produceert voornamelijk olijfolie, wijn, citrusvruchten en tomaten. Er wordt ook steeds meer aan serreteelt gedaan. Vroeger was Kreta rijk bebost. Roofbouw werkte erosie in de hand. Grote kudden geiten en schapen zijn een probleem bij projecten van herbeplanting die mede door de EU worden gesteund. Zandstranden zijn er vooral aan de noordkust. Kreta ontvangt jaarlijks drie maal meer toeristen dan het inwoners telt. Lokale ambachten zijn dan ook op toerisme afgestemd: pottenbakken, weven, haken en borduren lijken bezigheden om de vele winkeltjes gevuld te krijgen. Na de Arabische piraten en de Venetiaanse kolonisten zijn het nu de moderne toeristen die het leven op Kreta ingrijpend veranderen.

<
>
x