Vrouwen van Laken (deel II)

Voordracht door Mark De Bie

Klapstoel: “Vrouwen van Laken” (deel 2)

door Mark De Bie

Maandag 4 september 2017 om 20 uur

Cultureel Centrum, Abdijstraat 6, Abdij Affligem

Ook in het tweede deel van deze voordracht weet Mark De Bie ons te boeien en komen we iets meer te weten over de vrouwen uit het leven van onze Belgische koningen. Zijn zij gedoemd tot een leven in de schaduw of hebben zij ook iets te betekenen op politiek en sociaal vlak?

In 1832 trouwt Leopold I met de prinses Louise-Marie van Orléans. Ze krijgen vier kinderen waarvan drie zonen en een dochter, Charlotte. Een dot van een kind was ze, de oogappel van Leopold. Een sterke persoonlijkheid moest ze aankweken, vond haar vader. Charlotte studeerde Latijn, wiskunde, aardrijkskunde, literatuur en geschiedenis. Ze sprak vloeiend Frans en Engels, Duits, Spaans en Italiaans. Er waren kandidaten genoeg voor Charlotte, maar uiteindelijk mocht ze van papa kiezen. Ze was 17 toen ze in Brussel trouwde met aartshertog Maximiliaan van Habsburg-Lotharingen, een jongere broer van de Oostenrijkse keizer Franz Jozef I. Het paar vestigde zich in het kasteel Miramar nabij Triëst. Daar werd Maximiliaan de keizerskroon van Mexico aangeboden, een aanbod dat hij aanvaardde. Ze gingen er wonen in een paleis en Charlotte probeerde een goede keizerin te zijn. Ze stak veel tijd in de hofhouding en het organiseren van bals, geïnteresseerd als ze was in de grandeur van het keizerrijk. Maar ze slaagde daar na verwoede pogingen niet in. Charlotte reisde dan maar door Europa en ging van hof tot hof om steun te zoeken voor het kwijnende keizerrijk. Ze ging zelfs de zaak bepleiten bij paus Pius IX, maar niemand was bereid om de monarchie te redden. Charlotte heeft psychisch en emotioneel een zware klap gekregen en begint paranoïde te worden. Zo heeft ze het idee dat men haar wil vergiftigen en kreeg vlagen van hysterie en woede. Hierdoor is het onmogelijk om naar Mexico terug te keren. Eerst wordt ze opgevangen in Triëst, nadien liet haar broer Leopold II zijn zus naar Laken terugkomen, waar ze omwille van haar toestand niet kon blijven. De koninklijke familie bleef zich om haar bekommeren. Leopold II stuurde haar eerst naar het paviljoen van Tervuren en later naar het kasteel Bouchout te Meise, waar ze tot haar dood bleef wonen.

Charlotte werd begraven in de koninklijke crypte van Laken. Haar echtgenoot Maximiliaan, die ze nooit meer terugzag, werd inmiddels meedogenloos verslagen en ter dood veroordeeld.

En wie was Erzsi? (voluit: Elisabeth Marie van Oostenrijk). Ze was het enige kind van Rudolf van Oostenrijk en de Belgische prinses Stefanie en dus zowel kleindochter van koning Leopold II als van keizer Franz Jozef I van Oostenrijk. Iedereen noemde haar Erzsi, het verkleinwoord van de Hongaarse versie van haar naam Erzsábet = Elisabeth. Al op jonge leeftijd bleek Elisabeth een sterke persoonlijkheid te bezitten en werd beschouwd als een potentiële bruid voor verschillende prinsen in Europa. Ze huwde twee maal. Aan de zijde van de Duitse Leopold Petzneck, haar tweede echtgenoot, die ze ontmoette als lid van de sociaal-democratische partij, hielden ze 20 jaar lang marsen en bijeenkomsten waardoor ze respect afdwongen. Volgens haar wens werden ze samen begraven in een naamloos graf in Wenen. Zo zie je maar! Ook het leven van een prinses laat zich niet dwingen. Zeker niet bij Erzsi, bij haar geboorte kandidaat keizerin, bij haar dood militante van de socialistische partij!

In samenwerking met het Affligems Gemeentebestuur

Toegang: leden € 3, niet-leden € 4